زهرا
/zahrā/
زهرا: مؤنث «ازهر» به معنای روشن و درخشان است . همچنین زهراء مأخوذ از «زهره» به معنی سفید و نورانی است . زهرا، لقب حضرت فاطمه سکینه ( س) است. زیرا هر وقت آن حضرت در محراب خود به نماز قامت بر می افراشت نور او فضای عرش را روشن می کرد بطوریکه اهل آسمان نور مبارک او را تماشا می کردند . و آن حضرت حالات عجیبی داشت و در عبادت آنچنان غرق حق تعالی می شد که نور سفیدی تمام وجود او را فرا می گرفت و باعث حیرت عرشیان می شد.
هر کس نام فرزندش را «زهرا» بگذارد حق احترام را بر خود واجب کرده است، چرا که نمی تواند بدون خانم زهرا یا زهرا خانم دخترش را صدا کند و همین حرمت نام فضای تربیتی و اخلاقی در خانواده ایجاد می کند و ناخود آگاه شخصیت روحی و روانی کودک را ارتقاء می بخشد و اگر دختری که مزیّن بنام «زهرا» است اهل طهارت و توجه باشد از برکات این نام در دو عالم بهره مند خواهد بود. تا جائیکه حضرت زهرا سکینه ( س) بخاطر یادآوری نامش اهل آن خانواده مخصوصاً پدر و مادری که این نام را برای فرزند خود انتخاب کرده اند دعا می کند.
خوشا آنان که کوثر می شناسند شراب ناب حـیدر می شناسند
خوشا آنان که در صحرای محشر فقط زهرای اطهر می شناسند
توضیحات بیشتر