خدیجه
/xadije/
خدیجه در لغت به معنی السحاب(ابرباران زا) یا النخل المثره (درخت خرمای پر ثمر ) است. در مجموع خدیجه کسی است که از او خیر و برکت و مهربانی و زیبائی تراوش می کند . «منتسکیو» می گوید:ارزش لفظ به معنای آن است، مانند پوست میوه به محتوای شیرین آن . از این رو خدیجه نام زنی است که همه خوبی ها و زیبایی ها ی اخلاقی و خوش خلقی و ارزش های والایی را با خود حمل می کند. به همین دلیل آوازه او در شهر مکه او را به همسر پر اوازه ترین موجود آفرینش یعنی پیامبر نور و رحمت و ملاحت محمد مصطفی (ص) در آورده است .
بر اساس علم نجوم قدیم و روان شناسی جدید هر کس نام پر خیر و برکت و زیبایی آفرین نظیر : خدیجه ، فاطمه و زینب و... را برای فرزندش انتخاب کند. اورا در مسیر جویبار خوبی ها و زیبایی ها قرار داده است و نیروهای منفی و غیر ارگانیک که به طور نامرئی در فضا پراکنده اند و هیچ آسیبی به او نمی رسانند و از همه مهمتر از شفاعت نام این بزرگان نیز در فردای قیامت بهره مند خواهند شد.
هر کس که خدیجه نام دارد در نزد خدا مقام دارد
زیبایی و خیر و مهربانی خیزد ز وجود او نهانی
توضیحات بیشتر