طاووس /tāvus/ (معرب از آرامی) 1- پرنده‌ای از خانواده‌ی کبک که پرهای رنگارنگ و زیبا دارد؛ 2- (در نجوم) یکی از صورت‌های فلکی در نیم‌کره‌ی جنوبی آسمان، میان صورتهای اُکتان، تلسکوپ و هندی.

توضیحات بیشتر

طَراوت /tarāvat/ (عربی) 1- تر و تازگی؛ 2-(در قدیم) (به مجاز) سامان و رونق.

توضیحات بیشتر

طَریفه /tarife/ (عربی) (مؤنث طریف) (در قدیم) نو، تازه).

توضیحات بیشتر

طَلا /talā/ (عربی) 1- زر، فلزی زرد رنگ و قیمتی؛ 2- (در گفتگو) (به مجاز) هر شیئی یا هر شخص بسیار ارزشمند؛ 3- (به مجاز) آب طلا.

توضیحات بیشتر

طَلایه /talāye/ (عربی) (به مجاز) نشانه یا جلوه‌ی نخستین از هر چیز که پیش از دیگر نشانه‌ها نمایان شود.

توضیحات بیشتر

طَلحه /talhe/ (عربی) 1- (در گیاهی) درختی خاردار که شترها از آن می‌چرند؛ درخت موز؛ 2- (اَعلام) 1) [قرن اول هجری] صحابی پیامبر اسلام(ص) و از نخستین مسلمانان که بعدها در مخالفت با حضرت علی(ع) با زُبَیر همدست شد و هر دو در جنگ جمل کشته شدند؛ 2) دومین امیر [207-212 قمری] سلسله‌ی طارهیان، برادر عبدالله ابن طاهر و علی ابن طاهر.

توضیحات بیشتر

طَلعت /taleat/ (عربی) (در قدیم) چهره، روی.

توضیحات بیشتر

طُلوع /tolue/ (عربی) 1- دمیدن و برآمدنِ خورشید و مانند آن؛ 2- (به مجاز) ابتدای روز؛ 3- (به مجاز) آغاز پیدایش چیزی؛ 4-(در نجوم) پیدایی و آشکار شدن ستاره هنگامی که تحت‌الشعاع خورشید نباشد، مقابلِ غروب.

توضیحات بیشتر

طَلیعه /taliee/ (عربی) (به مجاز)، طلایه. ( طلایه.

توضیحات بیشتر

طَناز /tannāz/ (عربی) 1- ویژگی زن یا دختری که ظاهری زیبا و حرکات و رفتاری دلنشین و همراه با ناز و عشوه دارد؛ 2-(به مجاز) بسیار زیبا، دلنشین و فریبنده؛ 3- (در قدیم) آن که به کنایه و از روی طنز و ریشخند سخن می‌گوید، طنز گو و ایرادگیر.

توضیحات بیشتر

هدیه ایران