رکن‌الدین
/roknoddin/
(عربی) 1- ستون دین؛ 2- (اَعلام) 1) یوسف شاه دوم: ملقب به رکن‌الدین اتابک [720-745 قمری]؛ 2) رکن‌الدین خورشاه: آخرین رهبر [653-654 قمری] اسماعیلیان الموت، که به هلاکوخان تسلیم شد و او را در راه مغولستان کشتند؛ 3) رکن‌الدین سام: [قرن 6 هجری] بنیانگذار سلسله‌ی اتابکان یزد؛ 4) رکن‌الدین کرت: [677- 682 قمری] شاهی از سلسله‌ی آل کرت، که غور و قندهار را گشود؛ 5) رکن‌الدین مبارک خواجه: امیر قراختایی کرمان [633-648 قمری] پسر براق حاجب، که به دست جانشینش کشته شد.
توضیحات بیشتر