فتاح /fattāh/ (عربی) 1- (در قدیم) گشاینده؛ 2- از صفات و نام‌های خداوند.

توضیحات بیشتر

فتانه /fattāne/ (عربی) 1- (به مجاز) فتان، بسیار زیبا و دل‌فریب؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) با زیبایی و دل‌فریبی.

توضیحات بیشتر

فتح الله /fathollāh/ (عربی) 1- پیروزی خدا؛ 2- (اَعلام) نام وزیرِ امیر مبارزالدین محمّد (معاصر حافظ).

توضیحات بیشتر

فَجر /fajr/ (عربی) 1- نوری که از مدتی پیش از طلوع خورشید به زمین می تابد، سپیده ی صبح، فلق؛ 2- سوره ی هشتادو نهم از قرآن کریم ، دارای سی آیه.

توضیحات بیشتر

فخرالدین /faxroddin/ (عربی) 1- موجب نازش و افتخار آیین و کیش؛ 2-(اَعلام) 1) فخرالدین اسعد گرگانی: [زنده در 446 هجری] شاعر ایرانی، سراینده‌ی منظومه‌ی ویس و رامین؛ 2) پادشاه [695-706 قمری] آل کرت، که در جنگ با سپاه الجایتو درگذشت؛ 3) فخرالدین حوایجی: [زنده در 658 هجری] وزیر ابوبکرابن اسعد، اتابک فارسی و از معاصران سعدی.

توضیحات بیشتر

فخرالزمان /faxrozzamān/ (عربی) شخص برجسته، گزیده، و مایه‌ی مباهات در زمان خود.

توضیحات بیشتر

فخرجهان /faxr(e) jahān/ (عربی ـ معرب) موجب نازش و افتخار دنیا.

توضیحات بیشتر

فخری /faxri/ (عربی ـ فارسی) (فخر + ی (پسوند نسبت))، منسوب به فخر، فخر. 1- ، 2- و 3-

توضیحات بیشتر

فخریه /faxriyye/ (عربی) (فخر + ایّه (پسوند نسبت))، منسوب به فخر، فخر. 1- ، 2- و 3-

توضیحات بیشتر

فُرات /forāt/ (عربی) خوشترین آب، آب شیرین، آب بسیار گوارا، آبی که از فرط گوارایی عطش را بشکند.

توضیحات بیشتر

هدیه ایران